24 października 2014 r. Rada Europejska uzgodniła ramy polityki energetyczno-klimatycznej UE na lata 2020-2030.

Został ustanowiony wiążący cel redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40% do 2030 roku w porównaniu do 1990. Ponadto, ustanowiono wiążący cel 27% udziału dla odnawialnych źródeł do 2030 – na poziomie UE (nie krajów członkowskich), a także nie wiążący cel 27% poprawy efektywności energetycznej w odniesieniu do przewidywanej konsumpcji energii dla BAU – cel ten będzie zweryfikowany przed 2020 i potencjalnie może być podniesiony do 30%.

Współczynnik redukcji liczby dostępnych uprawnień w ETS wzrośnie z 1,74% do 2,2% rocznie od 2021 r. Jednak kraje członkowskie z PKB per capita wynoszącym mniej niż 60% średniej UE mogą zadecydować o przedłużeniu przekazywania darmowych uprawnień dla sektora energetycznego aż do 2030 roku.

Pozostałe ustalenia dotyczą m.in:
– rezerwy 2% uprawnień – odłożona na potrzeby inwestycji w krajach członkowskich z niższym dochodem (PKB per capita poniżej 60% średniej UE) – na poprawę efektywności i modernizację systemów energetycznych, pod zarządem państw członkowskich korzystających z rezerwy z udziałem EBI przy wyborze projektów,

– dystrybucji 10% uprawnień objętych aukcją wśród krajów z PKB per capita nie przekraczającym 90% średniej UE,

– funduszu wspierającego projekty inwestycyjne związane z niskowęglowymi innowacyjnymi rozwiązaniami (w tym CCS – wychwytywanie i przechowywanie CO2 i energetyka odnawialna) – 400 mln uprawnień,

– ochrony przemysłów wrażliwych w celu zapobieżenia ucieczce emisji do czasu, gdy inne główne gospodarki świata nie podejmą porównywalnych wysiłków.

Komisja Europejska ma poszukać instrumentów dla redukcji emisji w transporcie, a także w rolnictwie i gospodarce gruntowej (z myślą o intensyfikacji produkcji żywności w sposób zrównoważony, przy jednoczesnym ograniczaniu emisji sektora poprzez takie narzędzia jak zalesianie).

Herman Van Rompuy – komentarz 

Climate Action Network Europe – komentarz

Koalicja Klimatyczna – komentarz